Urla - Sigacık Fotoğrafları

Tarihi bina
Bu bakımsız tarihi binanın kahve olarak kullanılıyor.

Hayatimda ilk defa bir fotograf kulübü ile bir fotograf etkinliğine katıldım. Aslında katılmamda en büyük faktör Serdar abi nin çoculuğunun geçtiği Urla yı beraber gezip ayrıntıları anlatma teklifiydi. Sabah Alsancak iskelesindeki bir grubun elindeki uzun fokalli objektifli makinalardan bunun bir fotograf grubu oldukları anlaşılıyordu. Pazar sabahı üstelik yeni yağmur yağan bir Kordon manzarısını çok bulamadığım için sabah arabaya binmeden başladım fotograf çekmeye.

Fotograf gezisisin ilk durağı Urla iskele. Rumlardan kalma eski evlerin yanında yeni hatta bazıları devlete ait kötü betonarme binarlar var. İnsan fotograf gözüyle bakınca görsel kirlenme ile ilgili daha fazla fikir sahibi oluyor. Şunu gördüm ki bir şehri güzelleştirme yeni bir şeyleri eklemekden çok çıkarmayı gerektiriyor. Bir belediye hiç birşey yapmasa bile sadece beton elektrik direkleri, binalara gelişigüzel çekilmiş telefon kablolarını, klimaların dış üniteleri ve uydu antenleri ortadan kaldıracak düzenlemeyi yapsa bile şehir güzelleşebilir diye düşündüm. Fotograftan photoshopla kirliliği kaldırmayı düşündüm ama çok fazla müdehale gerektireceği için vazgeçtim.


Urla İskele
Rengarenk kayıklar, balıkçı tekneleri ve evler




Yorgos Seferis
Butik Motel


Limanda kiremit rengi bir bina üzerinde Yorgos Seferis in yazlık dinleme yeri yazıyor. 1963 yılında elebiyat dalında Nobel ödülü alan şair 1900 yılında Urla da doğmuş ve 1914 yılına kadar çocukluğunu burada geçirmiş. Bir şiirinde şöyle yazmış şair:
Nasıl bir ruh, bir yürek,/ nasıl bir istek ve tutkuyla / yaşadık:yanılmışız!
Değiştirdik öyle yaşamayı


Tanju Okan
Tanju Okan ın ismi bir parka verilmiş ve bir heykeli dikilmiş. Parkı gezerken dilime bir kaç Tanju Okan şarkısı dolandı.




İskelede Kahve
İskeledeki tarihi binadaki kahve ama tüpü bittiği için çay yoktu



Zeytinyağı fabrikası
Kıl torbaları sıkma için bir usta diziyor

Urla merkezde gezerken Necati Cumalı nın evinin az ilerisinde eski bir depo bir binanın içersinde zeyninyağı ürettiklerini gördük. Daha sonra emekli öğretmen olduğunu öğrendiğimiz oranın işletmecisi bize yağ çıkarma tekniğinden bahsetti. Zeytin suyla sıkılarak hamur haline getiriliyormuş, daha sonra kıl torbalara doldurup sıkılıyormuş. Bu tekniğin Ege de yıllardan beri bilinen geleneksel bir yöntem olduğunu arkeolojik kazılarda(Klazomenai) ortaya çıkmış. Kullanılan suyun sıcaklığına göre soğuk pres ve sıcak pres olarak adlandırılıyormuş. Zeytinyağının asitliliğini büyük ölçüde zeytinin tipi belirliyormuş. Asit seviyesinin düşmesi için rafine edilmesi gerektiğini ama 100 gramda 1.5 gram asitliğin altında besin değerinin %60 ını kaybediyormuş. Yani rafine zeytin yağı aslında o kadar da iyi birşey değil.


Kaleden görünüş
Sığacık taki iskelede bulunan kaleden görünüş





Urlam

Hasret